Breda als ‘hot spot’ voor toegepaste technologie en creativiteit
‘Weet wat je bedoelt wanneer je Breda de stad van toegepaste technologie gaat noemen’
Breda heeft zijn profiel maar niet weten te vinden, sinds het verdwijnen van de oude industrie in de jaren ’70 en ‘80. Een stad, ‘hot spot’ zelfs voor toegepaste technologie en creativiteit, is dat dan wat? Het kan, volgens investeerder en oud-wethouder Cees Meeuwis. Mits daar nu infrastructuur en ruimte voor worden gemaakt.
Veertig procent van de inwoners van Breda is opgeleid tot aan mbo-niveau. Hoe ziet de arbeidsmarkt er voor hen uit over tien jaar? Wat doen deze mensen?
“We moeten er rekening mee houden dat er mensen zullen zijn die niet mee kunnen. Zorgbanen zullen er altijd zijn, onderwijs zal ook nog wel even doorgaan. En ook de service-achtige banen, zoals plantsoenen verzorgen, die houd je, maar het hele middenkader, dat is straks niet meer nodig.”
Hoe groot is dat probleem?
“Hangt ervan af. Als je niks doet, dan krijg je wat je nu ziet; rellen. Kinderen die nu al maanden niks te doen hebben, dat frustreert. Maar als je straks tien jaar niks te doen hebt, dan ben je óf apathisch, óf helemaal losgeslagen.
Je kunt twee dingen doen; Je kunt zeggen, iedereen moét meedoen in het arbeidsmarktproces. Je kunt ook over zeggen, over tien jaar heeft dertig procent geen werk, maar die maakt zich toch nuttig.
Mensen hebben structuur nodig. Voor hen zul je dus in je voor- zieningen, in je wonen en je recreatieve functies iets moeten doen. Dat kan een 3d-lab zijn, of een jeu de boules baan, Cruyff courts en fitnessapparaten in de publieke ruimte. Verzin het maar.
Je moet ook bijtijds zorgen voor voldoende onderwijsmogelijk- heden. En dan niet alleen de gebouwen neerzetten, maar ook de voorzieningen leveren, met laboratoria voor kinderen en weekendonderwijs om kinderen bij te spijkeren in technologie. Mijn hoop is dat de technologie ons gaat helpen.”
Dat zit wel goed in Breda, want in de Omgevingsvisie staat: In 2030 excelleert Breda als internationale hot spot voor toegepaste technologie en creativiteit
“Dus dat zou betekenen dat de technologie in Delft, Amerika, Eindhoven en Wageningen wordt ontwikkeld. En dat we daar dan in Breda iets mee gaan doen. Waarom?”
Nou?
“Het argument dat gegeven zal worden is, in Breda hebben wij een groot aantal middelbaar en hogere beroepsopleidingen en dat is een goede voedingsbodem voor bedrijven om daar hun business te laten landen en mensen in te laten werken. Maar het hebben van fysieke arbeidskrachten is geen vestigingscrite- rium meer. Als ze al nodig zijn, dan dat kan ook op afstand. Toegepaste technologie, dat zegt ook niemand iets. Hetzelfde gold toen we zeiden dat we de stad van de beeldcultuur waren. Niemand die het snapte, maar iedereen praatte elkaar na en kletste met elkaar mee. Als je vroeg, wat is het nou dan? Dan was het antwoord: wat grafische vormgeving. En als je doorvroeg, wat gaan we dan doen voor die vormgevers? Geza- menlijk printerstraten inkopen? Dan was het, nee, een netwerk voor klanten organiseren. Maar, als ik met alle grafische vormgevers naar een klant toega dan komt daar toch geen coherent netwerk uit? Want dat zijn allemaal concurrenten van elkaar. Dat werkt toch niet zo?
Ik denk dat iedereen een ander beeld heeft van wat toegepaste technologie is, en dat iedereen een ander voorbeeld geeft. En dan wordt het een probleem, want wat ga je dan uitvoeren? Op een gegeven moment moet je ook oppassen voor je geloof- waardigheid.”
Wat moet Breda doen?
“Als je iets met technologie wilt, dan moet je in infrastructuur investeren. Je moet geen files op de weg hebben, maar ook niet op het internet. Ik woon in Breda en als ik glasvezel wil aansluiten, dan kan dat niet. Daarin lopen we zo’n beetje achter op alle steden in Brabant. Terwijl, je moet juist investeren in digitale knooppunten zodat het aantrekkelijk is voor eigenaren en mensen die ip hebben ontwikkeld om zich hier te vestigen. Zorg dat je als eerste bent met een 5G netwerk, ontsluit Breda op de internet exchange. Daarmee creëer je randvoorwaarden waarmee je met de top van de wereld mee kunt doen.”
Hebben we ambities die niet matchen bij de identiteit van Breda? Een stad waar mensen juist tot rust komen? Bourgondisch kunnen zijn?
“Ik denk het wel. Breda is gezellig. En zo is het altijd geweest. Breda is niet de stad voor toegepaste technologie en ook niet voor graphic design. Zo wordt Breda niet gezien. Ja, op het gemeentehuis. Maar daarbuiten niet.
Breda is een stad waar heel veel industrie verdwenen is, Backer en Rueb, Edna, Van Melle, allemaal oude industrie die weg
is. De grote advocaten- en accountantskantoren zijn ervoor teruggekomen, maar die hebben geen fysieke band met de stad. Dus de mammoeten zijn weg. En Breda heeft geen pool waaruit iets nieuws kan ontstaan. En dat heb je juist nodig, een pool met water, die lekker warm is, waar eiwitten zich kunnen ontwikkelen, tot iets. Dat moet je laten ontstaan. En de bestuurders moeten het ontsluiten. Degenen die de besluiten nemen moeten snappen: wat voor type mensen heb ik nodig en waar begin ik dan? Iedereen wil graag dat Amazon of Google een kantoor opent in zijn stad. Nou, Amazon zocht naast Seattle laatst een vestigingsplek voor een tweede hoofdkantoor voor hun nieuwe kantoor en vroeg 180 steden wat ze te bieden hadden, gelet op hun lijstje vestigingseisen. Ik zeg, pak die lijst! Dan weet je precies waar die bedrijven op letten. Je kunt er een hoop van leren. Je kunt het als toetssteen voor jezelf gebruiken. Waar sta ik als stad?”
Voelen we de urgentie nog onvoldoende?
“Misschien wel. Ik zag het als wethouder, ik zie het nu ook als ondernemer, ik vind Breda een geweldige stad om te wonen. Maar een vermoeiende stad om iets te ondernemen. Ik kom er moeilijk doorheen.”
Paul de beer zei in het interview in de vorige Stad van Straks krant dat er binnen het stadskantoor een cultuuromslag nodig is
“Ja, maar dat moet hij́ doen. Saskia Boelema, de voorganger van Paul de Beer, die deed het ook, die greep ook in. Maar feitelijk zijn we sindsdien niet verder gekomen. Het probleem is, toen ik wethouder was, hoorde ik het ook niet altijd. Want niet iedereen zal eerlijk zeggen wat die vindt, omdat ze denken dat ze dan helemaal niet meer aan de beurt komen.
Ik sprak laatst een projectontwikkelaar, die zei: ‘Ik ben nu twaalf jaar bezig met een woontoren. Ik heb twee plannen ooit ingediend, één in Haarlem, één in Breda. Die in Haarlem staat er al tien jaar. In Breda heb ik net het advies gekregen om eerst met de omgeving te gaan praten.’
Als je als ondernemer serieus naar Breda kijkt om projecten te ontwikkelen, of je bedrijf te starten, dan wil je dat de overheid jou welkom heet, dat is een vestigingsvoorwaarde. Je wilt dat ze je vragen, wat heb je nodig? En dat ze dat dan faciliteren.
En niet, sorry de bouw van je onderneming kan niet doorgaan want ik zie twee parkeerplaatsen te weinig op je tekening. In de shredder ermee. Zo’n ondernemer gaat dan toch maar naar Dordrecht of Den Bosch.
