Column: Meer kinderen wiskunde is pleisters plakken

In Engeland onderzoekt men om van wiskunde een verplicht vak te maken voor alle leerlingen tot 18 jaar. Ik snap deze gedachte wel omdat er groot te kort is aan vakmensen met beta-profiel, terwijl techniek steeds belangrijker is geworden. Hoe meer kinderen in de wiskundevijver, hoe meer er blijven bovendrijven? Echter voorzie ik een groot probleem als we echt iedereen door die mal heen duwen. Je kan nu al voorspellen dat er dan op termijn nivellering gaat plaatsvinden als blijkt dat het aantal geslaagden naar beneden gaat omdat men de lat niet kan aantikken.

Nee, dit is slechts een doekje voor het bloeden. We moeten stoppen met pleisters plakken in het huidige onderwijssysteem. De rek in het systeem is er uit. Het past niet meer bij de huidige tijd. Er is een heuse systeemverandering in onderwijs nodig in de hele keten.

Laat ik je meenemen in een gedachte....

Stel je je zou na de basisschool slechts twee leerwegen van 5 jaar hebben, een theoretisch en een praktische leerweg. De enige opdracht die het voortgezet onderwijs krijgt is: maak kinderen nieuwsgierig voor de maatschappij en techniek, maak ze hongerig voor leren, help ze met persoonlijke coaching met keuzes voor vervolgonderwijs. De theoretische leerweg, de denkers route is opgebouwd uit 70% theorie en 30% praktijk. De praktische leerweg, de doeners route is opgebouwd uit 70% praktijk en 30% theorie. Na 5 jaar heb je GEEN centraal examen, maar krijg je een bewijs van onderwijs en maak je keuze op mens & techniek profiel (wiskunde, scheikunde, natuurkunde), mens & maatschappij (brede welvaart). En ja, ook daar maken we een feestje van! In dit keuzejaar, ga je dus verdieping maken op jouw profiel en bereid je voor op vervolgonderwijs (mbo/hbo/wo). In het keuzejaar krijg je naast verdieping ook projecten vanuit MDT (Maatschappelijke Diensttijd). Je sluit jaar af, met een intake voor vervolgonderwijs. Het keuzejaar wordt verzorgd door consortium van mbo/hbo/wo instellingen in jouw woonplaats/regio. Het voordeel is dat er meer bewustere keuzes worden gemaakt en mogelijk de uitval bij vervolgonderwijs lager is.

Hoeveel lef hebben onze onderwijsministers Robbert Dijkgraaf Dennis Wiersma ? Durven zij aan de wieg te staan van een grote systeemverandering? Of blijven we pleisters plakken?

Dit soort grote systeemveranderingen duren jaren, maar je moet wel nu durven een beslissing te nemen voor toekomstige generaties. Elk jaar dat de beslissing voor systeemverandering wordt uitgesteld is een verloren jaar.

Wat is de visie? Kijken jullie generaties voorruit ?