Natasja’s paleis van de buurt
Dat je gezien wordt, dat er een paar mensen zijn die ‘s ochtends ‘goedemorgen’ of ‘hoe gaat-ie’ tegen je zeggen, of dat er plek is waar het vertrouwd is, waar je je sores kwijt kunt of samen plezier kunt hebben.
Natasja Donkers bestiert De Sleutel al jaren. Voor noppes. Omdat ze het belangrijk vindt dat mensen precies zo’n plek hebben. “Het gaat uiteindelijk vooral om aandacht”, zegt ze. “Iedereen heeft recht op een beetje aandacht. Iedereen wordt blij van een beetje aandacht.” We waren er met de Stad van Straks al eerder: in De Sleutel, bij Natasja Donkers en haar bonte waaier aan vrijwilligers en bezoekers uit Kesteren en omgeving in de Haagse Beemden. In de bestuurderstaal is De Sleutel een ‘voorziening’, een ‘wijkontmoetingscentrum’, een postje op een begroting. Voor de mensen is het de tweede, of soms zelf de eerste huiskamer, waar een deel van hun leven zich afspeelt.
‘Elke buurt zo’n plek’
“Elke buurt zou zo’n plek moeten hebben”, zegt Natasja. “Ga alleen maar na hoeveel ouderen er zijn die in de hele Haagse Beemden maar drie van dit soort plekken hebben: Gageldonk, zorgcentrum Heksenwiel en wij. Je moet er alleen al kunnen komen. En mensen worden minder mobiel als ze ouder
worden.” In en rond de Sleutel wemelt het buiten schooltijden trouwens ook van de kinderen die Grote Broer en Grote Zus er bezighouden. Bezoekers delen hun zorgen in De Sleutel, waar de anderen hen een luisterend oor aanbieden. “Zo’n plek slaat alle planken raak”, weet Natasja. “Als je hier wekelijks komt, hoef je niet naar de psychiater. Ik weet het heel zeker: wij besparen de samenleving ook een heleboel geld.”
Meedoen
Vitaal en inclusief. Sleutelwoorden die aangeven waar de gemeente Breda met de samenleving, met de mensen in de stad naartoe wil. Meedoen, ook een sleutelwoord. Het stadsbestuur hoopt dat zoveel mogelijk mensen hun eigen bestaan goed kunnen bestieren en dat ze ook nog meedoen, door te
werken, te leren, elkaar af en toe een handje te helpen. Veel mensen lukt dat gelukkig probleemloos. Er zijn ook groepen inwoners die daar niet goed in slagen. Mensen met een beperking, mensen die al lang werkloos zijn of arbeidsongeschikt, Meestal zijn deze mensen, die ook weinig te besteden
hebben, te vinden in bepaalde wijken met veel goedkope huurwoningen. Kesteren is zo'n wijk.
Depla: investeer in zwakke wijken
Burgemeester Paul Depla was een van de ondertekenaars van een pittige oproep aan het kabinet over die kwetsbare wijken. De boodschap: investeer, juist in deze tijden van Corona, extra en adequaat in die kwetsbare wijken. Depla en collega’s laten zien dat ze in deze wijken iets willen doen aan grote problemen van mensen, van gezinnen, over geld, over gezondheid, over het geluk van hun kinderen. Mensen voor wie meedoen aan de samenleving pas kan beginnen, wanneer hun eigen sores een klein beetje aan kant zijn.
Terug naar Natasja. Niet alleen de mensen, ook de wetenschappers zien het belang van zoiets als een buurthuis. Een mooi pleidooi daarvoor komt van de Amerikaanse socioloog Eric Klinenberg. Hij schreef er het boek over dat de uitdagende titel kreeg: Paleizen voor het volk, met als uitleg: Hoe buurtvoorzieningen helpen om ongelijkheid, polarisatie en de neergang van de (buurt)samenleving tegen te gaan. Klinenbergs’ pleidooi is: geef mensen die plekken, die soms oude gebouwen, ze maken er zelf paleizen van, let maar op! Plekken waar je dan naartoe kunt gaan, om elkaar te ontmoeten, om even te kletsen, of om advies of hulp te krijgen.
Ontmoetingsplekken toevoegen
Laat dat nou precies zijn waar De Bredase ‘ontmoetingscentra’ als De Sleutel voor bestaan. De gemeente zegt in haar toekomstplannen dat ze ‘ontmoetingsplekken voor jong en oud’ wil toevoegen. Natasja heeft nog een droom. Het park naast De Sleutel is nu een open grasvlakte. Best mooi, maar als daar nou een eenvoudig podium en wat zitplekken zouden komen. Dan kan er iemand optreden, kan de school buiten een voorleesmiddag
houden en kunnen heel veel buurtbewoners elkaar ontmoeten. Zodat er meer leven in de buurt komt. Natasja: “Waarom gaat iedereen van hier naar het Centrum? Omdat hier niets te doen is. Dat kan voor weinig geld anders.”
