Column: het tussenjaarcliché
Heb jij een tussenjaar gehad, of ben je van plan er ooit een te nemen? Vraag het eens aan je nieuwe klas, zo aan het begin van het studiejaar. Waarschijnlijk zie je heel wat vingers de lucht in gaan, want het lijkt wel of tegenwoordig alle scholieren met hun diploma op zak naar Peru of Thailand reizen.
Niet alleen scholieren en studenten doen dat trouwens, ook steeds meer twintigers en dertigers nemen een jaartje vrij, een sabbatical, een jaar om te genieten van alle vrije tijd van de wereld en om jezelf te vinden.
Een tussenjaar is een jaar tussen de andere jaren. Om de sleur te doorbreken, andere routines op te bouwen, om te zien wat bij je past. Maar waarom kiest dan bijna iedereen voor hetzelfde, zoals backpacken in Azië, vrijwilligerswerk doen op een of andere school in Afrika of met de camper door Europa reizen? Of zoals een van de afstudeerders van het Urban Living Lab vorig jaar zei: “Zowat al mijn huisgenoten zitten nu op Bali in hetzelfde hostel waar ze allemaal dezelfde toeristische attracties bezoeken.”
Ikzelf heb nooit een tussenjaar gehad, wel ging ik wekenlang met de fiets door Engeland en met de auto door de Verenigde Staten en Noorwegen. Hiken langs watervallen en de mooiste natuur, historische highlights bezoeken, drankjes doen op het terras. Van hoogtepunt naar hoogtepunt naar hoogtepunt. Maar na het zoveelste kerkje, het zoveelste museum, de zoveelste bergtop en het zoveelste biertje op het terras vond ik het maar saai.
Het voelde leeg. En eerlijk gezegd stelde ik het gewone leven alleen maar uit tot ik weer in Nederland aan het werk en aan de studie was. Eigenlijk was het nog erger: ik had de sleur van het dagelijkse leven vervangen door de sleur van het reizen.
‘Eerlijk gezegd stelde ik het gewone leven alleen maar uit tot ik weer in Nederland was‘
“Ik snap het nut niet van de hele wereld over vliegen”, zei de afstudeerder van het Urban Living Lab Breda. “Ik hoef niet weg, want ik heb het hier ook gewoon naar mijn zin.”
Die afstudeerder had het begrepen: vliegen is slecht voor het milieu en kost alleen maar geld. Geld dat je in alle andere jaren bij elkaar moet sparen. Dus, wat als je gewoon hier blijft in dat tussenjaar van je, in Nederland kun je toch ook jezelf vinden en genieten van de vrije tijd?
Supersaai natuurlijk… Maar, vervalt een tussenjaar vol hoogtepunten niet altijd tot een sleur? Zonder dieptepunten immers geen hoogtepunten.
Ik heb een ander idee. Neem de gedachte van het tussenjaar mee: doorbreek de sleur, bouw andere routines op en ontdek wat bij je past. Niet alleen op reis of op vakantie. En niet alleen in de weekenden en vakanties, maar gewoon het hele jaar door, verspreid over de week, over de uren van de dag.
Ik weet alleen nog even niet hoe je dat doet met alle dagelijkse verplichtingen als school en werk. Misschien heb ik wat meer tijd nodig om daar een oplossing voor te bedenken…
Ik steek toch mijn vinger maar omhoog: ja, ik wil wel een jaar tussen de andere jaren!
Inge Duine is labcoach bij het Urban Living Lab Breda. Deze column verscheen eerder op Punt, het medium van Avans Hogeschool.
