MEE-MAKERS: Bijdragen aan verbinding tussen mensen, daar word ik blij van

‘Bijdragen aan verbinding tussen mensen, daar word ik blij van’. 

In gesprek met Femke de Rooij, student Leisure & Events Management op Breda University of Applied Sciences 

In de serie verhalen over Power of the Future spraken we met Maurice van de Lisdonk, directeur van de St. Josephschool en met Luc Swaab van de Uitvindfabriek. Dit keer is de Femke de Rooij aan het woord, die vanuit haar perspectief vertelt over haar ervaringen met Power of the Future. Zij heeft door haar actieve rol niet alleen veel geleerd dat van pas komt in haar studie, maar zoals ze zelf zegt heeft het haar definitief op het spoor gezet van haar werkelijke passie: met haar evenementen mensen vanuit verschillende achtergronden bij elkaar brengen. 

Het draait om kansen 

Femke: ‘Ik heb vorig jaar 40 weken stage gelopen gelopen bij Urban Living Breda. Aan het begin van die periode begreep ik al dat Marcel Kesselring het idee had om een week te organiseren voor leerlingen van basisscholen. Ik was daar meteen enthousiast over. Zeker omdat het thema kansengelijkheid me heel erg aanspreekt en ik als kind ook heb meegemaakt wat het betekent om er niet bij te horen. Ik kreeg de ruimte om samen met Robin Keim, die de opleiding ‘Communicatie en multi media design’ doet, mee te helpen met de volledige organisatie van de Power of the Future week: het concept, het programma, het organiseren van de meetings met deelnemers, de logistiek, het begeleiden van de deelnemers en de communicatie over het project. Doel was om er een echt product van te maken.’ 

Van idee naar uitvoering 

Toen ik ermee begon, waren er al zo’n 15 mensen aangehaakt, van bestuur en directies van 4 basisscholen in Breda, vanuit de gemeente en vanuit de Uitvindfabriek. Uiteindelijk zijn er ook Curio studenten aangehaakt, die de kinderen zouden gaan begeleiden. Vanuit mijn opleiding ‘Leisure & Events Management’ heb ik me onder andere gericht op het maken van verschillende draaiboeken. De theorie had ik natuurlijk al wel geleerd. Het kwam er nu op aan dat in praktijk te brengen, in samenwerking met alle betrokkenen. Het gaat er dan bijvoorbeeld om tot in detail uit te werken wat de deelnemers gaan doen en wat ze daarvoor nodig hebben. Uiteindelijk zijn er voor elk van de 4 locaties draaiboeken gemaakt en 1 overkoepelend draaiboek. 

Thema’s tastbaar maken 

Wij zijn gaan onderzoeken op welke locaties kinderen met de 4 transitiethema’s op een leuke manier aan de slag konden gaan. Voor Keep it Green hebben we Intratuin weten te interesseren om gastlocatie te zijn. Voor Keep it Smart, waar technologie centraal staat, is samengewerkt met de Uitvindfabriek waar kinderen zelf konden bouwen en waar ze mooie voorbeelden van techniek konden zien. Voor Keep it Clean, gekoppeld aan de energietransitie, kwamen kinderen de eerste dag naar sportschool De Bress en de andere 3 dagen gingen ze naar Garage Otten, waar Avans Innovative Studio gevestigd is. Tot slot hadden we het thema Keep it Social, dat we hebben georganiseerd in het voormalige belastingkantoor en waar de gebruikers allemaal iets terugdoen voor de stad. Bij elk thema was er sprake van een echte opdrachtgever. Zo had Ericsson de opdracht bedacht om een app te ontwikkelen, waarmee kinderen vaker buiten zouden gaan spelen. Elke opdrachtgever dacht mee over de inhoud van het programma. Het was voor hen een uitdaging om die opdrachten qua taalgebruik goed af te stemmen op kinderen van groep 7 en 8. 

Ontmoeten en versterken 

Power of the Future sluit heel goed aan op wat ik leuk vind om te doen en op wat ik belangrijk vind om bij te dragen. De interesse voor events begon bij mij toen ik terugkwam van mijn eerste grote feest waar ik naartoe was gegaan. Toen dacht ik bij thuiskomst. Dit wil ik ook kunnen doen, intense ervaringen overbrengen op mensen. Dat mensen iets kunnen beleven door wat ik heb gecreëerd. Dat is de motivatie voor mijn opleiding en voor het organiseren van Power of the Future. Ik zag dat kinderen van de deelnemende scholen best in een eigen bubbel leven. Dat ze weinig contact hebben met kinderen van andere culturen. Kinderen kennen de basisscholen in andere wijken helemaal niet. Ik vond dat we daar echt verandering in moesten brengen. Ik wil er juist voor zorgen dat kinderen vanuit verschillende achtergrond elkaar kunnen ontmoeten. 

Groeiend vertrouwen 

Kinderen groeien vaak op met het idee dat ze geen keuze hebben. Soms zelfs versterkt door wat ze meekrijgen op school. Ik vind dat je als leerkracht kinderen het vertrouwen moet meegeven dat ze tot heel veel in staat zijn en dat ze veel kunnen bereiken in het leven. Ik heb zelf ook niet echt een prettige kindertijd gehad. Ik was altijd een behoorlijk extraverte persoon, die zegt wat ze denkt. Maar door bepaalde ervaringen veranderde dat en trok ik me veel meer terug. Op de middelbare school maakte ik moeilijk contact. Ik trapte graag overal tegenaan, waardoor ik het mezelf nog lastiger maakte. Pas de afgelopen jaren voel ik me veilig genoeg en heb ik me in sociaal opzicht verder ontwikkeld. Vanuit wat ik heb meegemaakt ben ik nu extra gemotiveerd om met respect verschillen tussen kinderen te benaderen, open-minded, nuchter en realistisch. 

Talenten verbinden

Met Power of the Future willen we laten zien wat er gebeurt als je de schotten tussen kinderen weghaalt en als je ze met elkaar toffe dingen laat doen. Ieder kind heeft eigen capaciteiten en iedereen hoort erbij, ongeacht achtergrond, geloof of cultuur. Dat is voornamelijk het doel dat wij met deze week voor ogen hadden. En daar zijn we volgens mij wel in geslaagd. De volgende stap wordt dan ook: hoe krijgen we het concept breder? Ewe willen op een gegeven moment ook de middelbare school erbij betrekken. Er zit ook nog veel ongelijkheid als je kijkt naar het imago van scholen. Het een wordt hoger en het andere lager gewaardeerd. Ik heb zelf eerst MBO gedaan. Ik heb de opleiding tot schoonheidsspecialiste gevolgd. Toen heb ik zelf ervaren hoe er vanuit het Hbo vaak naar ons werd gekeken. ‘Oh, jij doet alleen praktijk, dus dan zul je vast minder slim zijn.’ Dat is ook de reden dat we in Power of the Future MBO en HBO studenten van elkaar laten leren. Dat ze over de grenzen van hun eigen leefwereld kijken. Voor mij is het heel vanzelfsprekend dat je van elkaar kunt leren, maar je moet daar wel voor open staan. 

Samenwerken? Natuurlijk wel. 

De kinderen en de studenten die we bij elkaar zetten, werkten niet van begin af aan goed samen. Maar het hielp door ze in het diepe te gooien, doordat ze wel moesten samenwerken. Je zag dat MBO’ers veel beter zijn in het omgaan met kinderen en dat de HBO’ers daar een beetje bij stonden te kijken. Wat ik dan probeer te doen, is om de denkers aan te sporen om zaken aan te pakken en de doeners aan te sporen om zelf ook met ideeën te komen. Wat ik merkte was dat iedereen zich gaandeweg meer op zijn gemak ging voelen en dat eerdere drempels allemaal verdwenen. De kinderen waren in het begin nog heel stil en verlegen, zodra iemand bij een ander groepje kwam staan. 

Op een gegeven moment kwam er steeds meer gesprek op gang en uiteindelijk was er geen enkele schroom meer, werden ze nieuwsgieriger en werd er vrolijk samengewerkt. Ze kwamen er ook achter dat denkers en doeners heel veel aan elkaar kunnen hebben. Het is ook een kwestie van hulp durven te vragen. Dan sta je er niet meer alleen voor en wordt het een teamopdracht. 

Dit is impact! 

Wat me het meeste is bijgebleven is dat er aan het eind een leerkracht van een islamitische basisschool naar me toe kwam die zei: ‘Ik heb mijn kinderen nog nooit zo zien stralen.’ Dit terwijl hij van te voren wat huiverig was om mee te doen, bang dat de leerlingen gepest zouden worden. Hij wilde heel graag een volgende keer weer meedoen, omdat de groep 8 leerlingen zo een mooi voorproefje kregen van hoe het op de middelbare school zou zijn met kinderen van meerdere culturen en achtergronden. Dankzij Urban Living Lab Breda weet ik nu dat ik me moet gaan richten op projecten waarmee ik mensen een mooie beleving kan meegeven en waarmee ik tegelijk een bijdrage kan leveren aan verbinding tussen mensen in de stad. Dat is immers waar mijn hart ligt.